woensdag 29 augustus 2012

The journey has ended

Vandaag schrijf ik er dan maar een eind aan. Ik ga beginnen met de maandag. De dag van het vertrek naar Nederland.

De avond ervoor, besloten we ervoor om te kijken hoe laat we wakker zouden worden of we nog naar de Everglades wilden gaan en hoe de weersomstandigheden zouden zijn.

Uiteindelijk stonden we verschillend op. De ene groep stond al om 08.30 bij het ontbijt en de andere groep stond pas om 10.00 op. We zijn uiteindelijk niet naar de Everglades gegaan, omdat ze bij de receptie al zeiden dat de boten niet zouden en het water bleef maar vallen.

Uiteindelijk besloten we om voor Mitchel nog maar even naar een supermarkt te rijden om te kijken voor medicijnen en een lunch. Het bleef echter regenen en aangezien alleen Mitchel naar binnen wilden bleef de rest zitten in de auto. Mitchel besloot te gaan rennen. Dit bleek echter geen goed plan te zijn, omdat de grond erg glad was en het bordje voor "caution wet floor" werd genegeerd. De conclusie laat ik de mensen dan zelf maar invullen........................................

Toen hij echter terugkwam had hij de spullen niet gevonden, omdat de medicijnen niet de juiste waren. Aangezien het ondertussen al bijna 13.00 was geworden besloten we om maar alvast naar de luchthaven te rijden. Bij de luchthaven was het even zoeken naar de return locatie voor de huurauto. Het proces van het terugbrengen verliep erg soepel en we waren daar al snel klaar. We gingen maar meteen met de Mia-mover naar de luchthaven toe te gaan. Toen we daar aankwamen konden we heel snel inchecken. Ik had online de stoelen al vastgezet, maar ik liet de boarding passen gewoon door het personeel uitprinten. We konden er snel doorheen. Wel zagen we mensen staan die graag met onze vlucht zouden meewillen , omdat de vlucht van gisteren geannuleerd was.

Het wachten op de luchthaven ging redelijk snel, omdat we op de laptops konden aansluiten. De luchthaven heeft wel weinig oplaat punten. Aangezien we nog wat tijd over hadden besloten we om nog wat te gaan eten. We hadden geluk dat tegenover onze gate een originele Nathan's hotdog tent zat. Toch een leuke maaltijd voordat we Amerika gaan verlaten.

De vlucht naar Portugal verliep soepel en mooi op tijd kwamen de wielen aan de grond in Portugal. De plaatsten waren niet zo mooi als op de heenreis, maar nu zaten we wel achter het raam. Deze plaatsen zijn goed te doen voor mensen met lange benen, omdat de stoelen redelijk hoog van de grond staan en dus kun je jouw benen strekken onder de stoel voor je. Op Lissabon ging de douane erg snel en soepel. De douane is vriendelijk en kijkt alleen maar even in het paspoort of we erin mochten. Toen begon het lange wachten van zeven uurtjes op de vlucht naar Amsterdam. In het begin bracht de laptop toch redelijk wat vermaak, maar na een paar uurtjes besloten Mitchel en ik om wat te gaan rondlopen terwijl Tristan en Steven zich te goed deden aan een boek en de gemiste nachtrust.

Om 12 uur besloten we om alvast naar de gate te lopen, omdat we om 12.30 mochten beginnen met boarden. Daar aangekomen stond er nog geen vliegtuig en de klok bleef maar tikken. Om 12.30 kwam er dan toch een vliegtuig aangereden, maar die moest eerst geleegd worden en daarna schoongemaakt. Echter het vliegtuig bleek een mechanisch probleem te hebben en dus vertraging. Dit was toch wel het laatste vliegtuig waarop je dat hoopte te hebben.

Na een uurtje vertraging gingen we dan toch de lucht in. Het vliegtuig zag er wat oud uit, maar verder beviel de service toch goed. Om 18.00 kwamen we dan toch aan op Schiphol op de Polderbaan. Na het lange taxiën op Schiphol kwamen we dan toch aan het konden we snel door de douane naar de koffers. Onze koffers kwamen er snel uit en dus konden we door. Bij de douane werden we zo door doorgelaten en kon het weerzien met de familie gaan beginnen.

Na thuiskomst meteen maar de koffer opengemaakt en de cadeautjes uitgereikt. Daarna kon ik dan eindelijk gaan aanvallen aan de Macaroni van me moeder. Dat mis ik dan toch wel. Verder maar de eerste wassen laten draaien en de koffer langzaam aan leeg geruimd en dan is toch echt het einde bereikt.

Heren, het was fantastisch daar in Florida! Het zal toch wel weer even wennen zijn zonder jullie.

Ik heb het schrijven van het blog als toch wel veel werk, maar ook erg leuk ervaren en hoop dat iedereen genoten heeft van onze avonturen en van de verslagen.

Hiermee ga ik dan toch een eind aan het blog maken en wie weet tot volgend jaar.......................















zondag 26 augustus 2012

The final day

Vandaag was het dan helaas zover. De laatste hele dag in Florida.

We stonden vanmorgen al om 07.30 op om te gaan ontbijten en om ons klaar te maken voor de reis door de Everglades. Het eerst stuk van de weg viel nog wel mee om te rijden, maar pas in Miami werd het rijden niet erg prettig. De regen kwam met zoveel tegelijk naar beneden dat je bijna geen hand meer voor ogen zag en dan houden mensen nog hun lichten uit.

Om 12 uur bereikten we ons hotel en konden we gelukkig meteen inchecken. We zitten helaas niet op dezelfde verdieping, maar dat maakt voor die ene nacht niet uit. Het weer is eigenlijk de hele dag niet meer veranderd. pas om 18.00 begon de regen weg te trekken en besloten wij op weg te gaan om ergens een happie te gaan eten. De rit was nog steeds niet echt leuk, omdat het weer erg onvoorspelbaar blijft en er veel windstoten zijn en de wegen spekglad zijn. Nouja Mitchel vind het wel leuk om hier met deze regens en windstoten te rijden. Daarom hebben we hem maar ramptoerist genoemd.

We hebben uiteindelijk gekozen voor de Tony Roma's Steakhouse, omdat je daar veel soorten vlees kan krijgen. We kozen voor Ribs en Kip. De kip was erg lekker met een spinaziesaus erbij. Toen we daar wegreden kwamen we een Hooters tegen en omdat het toch de laatste avond was besloten we om daar nog een drankje te doen. Het blijft toch leuk om daar even te gaan "rondkijken" Na een uurtje daar gezeten te hebben vonden we het wel mooi geweest. Na een mooie tip gegeven te hebben en een foto met de bediende was het toch echt tijd om te gaan vertrekken.

Voor de rest van de avond staat vooral het koffer inpakken en verder een beetje tv kijken op het programma.

zaterdag 25 augustus 2012

De tocht is begonnen

Vandaag stond de tocht naar het zuiden op het programma.

we stonden vandaag om 07.30 op om de koffers in orde te maken en te gaan ontbijten. Het ontbijt was simpel, maar goed te doen met toast en jam.

na het uitchecken gingen we op weg naar Fort Myers met een tussenstop in Venice Beach. Om 11 uur arriveerde we in Venice Beach bij mijn oom en tante in de wijk Island Walk. na het gebruikelijke voorstellen gingen de verhalen daarna toch vooral over de verschillen tussen Amerika en Nederland en over dingen die mannen bezig houden zoals ..................... Na een korte introductie besloten we om met mijn oom een korte rondleiding van een uur te doen door de omgeving. Ik blijf me toch verbazen wat een kasten er hier staan en dan te bedenken dat die mensen er vaak maar 06 maanden zijn. Ach je moet iets met je geld.

Nadat we weer aangekomen waren kregen we een lunch aangeboden. De lunch was heerlijk met Nederlandse kaas en ham en voor sommige een gebakken ei. Ik snap niet dat mensen dat opkrijgen. Zelfs een klein stukje smaakt vies. Daarna gingen we op weg naar het nieuwe zwem en fitness complex waar we even gezwommen hebben. Daarna heb ik de gasten achtergelaten in het zwembad en ben ik nog even teruggegaan om gezellig met mijn oom en tante te kletsen en de cadeaus te gaan uitreiken.

Om 16.00 besloten we dat het tijd was om weer op te gaan stappen en te vertrekken richting Fort Myers en de Sanibel Gateway. Na een uurtje rijden en een korte dinner bij de Five Guys besloten we om de auto maar even wat van het zwarte goud te gaan geven en om daarna te gaan inchecken. De kamers zijn prima en de bedden lekker zacht. Na een half uurtje besloten we om voor de laatste keer "waarschijnlijk deze vakantie" de creditcard pijn te doen. we reden het kleine stukje naar de Tanger outlet om even een bezoekje te brengen aan Nike, Tommy H, Calvin K en de andere schoenenwinkels. We zijn goed geslaagd en ik heb gewoon nog ruimte over in de koffer. Het lijkt wel of de helft vergeten ben.

Morgen gaan we via de Everglades naar Miami om de orkaan Isaac voor te zijn.

vrijdag 24 augustus 2012

A lazy day

Vandaag was zo'n dag dat je totaal niet weet wat je in je verslag moet zetten, omdat er simpelweg niks te zeggen is. Ik ga toch maar een poging toe wagen.

We stonden vandaag om 09.00 op om te gaan ontbijten. Het ontbijt is redelijk simpel, maar de toast en de cornflakes smaken goed. Om 11 uur besluiten we om even naar de boekhandel te rijden, omdat Steven zijn boeken wilt gaan terugbrengen vanwege ruimtegebrek in zijn koffer. Daarna zijn we even de Publix ingelopen om een poging te doen tot een gezonde lunch. Dit is bij de één toch echt wat beter gelukt dan bij de ander. We haalden verse broodjes met alleen maar vlees of juist met tomaat en mozzarella.

De terugweg zou normaal 05 minuten bedragen, maar door een klein momentje van minder oplettendheid ben ik dan toch een keer verkeerd gereden en deden we er ruim een half uur over. Ik heb maar gezegd dat ik ze iets van de binnenwijken van Clearwater wilde laten zien. Achteraf was het misschien toch maar beter geweest als we naar Tristan hadden geluisterd.

Toen we om 14.00 weer bij het hotel arriveerde zijn we snel het zwembad ingedoken. Ik heb het wel weer voor elkaar gekregen om nogmaals te verbranden. Zelfs op me rug terwijl ik een handdoek om had en mezelf had ingesmeerd voor het zonnen. Misschien volgende keer dan maar factor 100 gaan gebruiken of naar een koud land gaan.

Voor morgen staat de reis naar Fort Myers op het programma. Onderweg stop ik even om bij mijn oom en tante op visite te gaan. voor de laatste nacht hebben we toch maar een extra nacht in Miami geboekt vanwege de Isaac die eraan komt.


donderdag 23 augustus 2012

In a sunny Busch Gardens

Vandaag dan toch eindelijk naar Busch Gardens.

Toen we vanmorgen wakker werden was iedereen verbaasd. de zon scheen en geen wolkje aan de hemel. Zouden ons gebeden dan toch verhoord worden. 

Toen we om 10.30 bij Busch Gardens parkeerde bleek het weer nog steeds erg goed te zijn. Toen we binnenkwamen liepen we het eerst naar de Sheikra. Voor Steven bleek dit toch wel erg hoog te zijn vanwege zijn hoogtevrees, maar hij heeft hem twee keer overwonnen en zelfs met zijn ogen open. 

Na de Sheikra besloten we om de eerst de waterattracties in dit gebied te doen. Na de boomstammetjes waren we dan toch positief over het droogblijven, maar na de grote boot was al die hoop vervlogen. we waren letterlijk "soaked". We besloten om dan meteen maar door te lopen naar Kongo om daar de laatste waterattractie en de Kumba te doen. Het geluk was hier dan toch wel met mij, omdat ik alle watervallen, spuitende mensen en draaikolken kon vermijden. Terwijl dat andere naast mij een stuk minder lukte wat toch wel tot wat gelach leidde. 

wat grappig was dat we een stel Nederlanders tegenkwamen en die zagen mijn Ajax zwembroek. Deze Amsterdammers kwamen we later nog een keer tegen en toen riepen ze Feyenoord, Feyenoord. Feyenoord wordt kampioen. Wij besloten om maar niet echt te reageren en alleen maar even de eindstand van vorig jaar te laten zien en ze tot stilte te manen. 

Nadat we Kongo en de tijgers in Jungala bezocht hadden gingen we met de kabelbaan terug naar de ingang om te zien of Cheetah Hunt al gerepareerd was. Dit bleek het geval, maar er stond een wachttijd van 85 minuten. Dit was ons toch echt iets te lang en we besloten om naar Montu te gaan, maar die ging net voor onze neus kapot. Toen zijn we maar naar de Edge of Africa gelopen om daar rustig rond te kijken. 

Toen we na het lopen terugkwamen bij Cheetah Hunt bleek net het tweede perron open te gaan en was de wachttijd gehalveerd. Deze 45 minuten was het ons best waard en we besloten de gok te wagen. De wachtrij verliep redelijk snel. Zeker vanwege de vele bijzondere gedragingen der mens. Je zou toch af en toe best tegen iemand willen zeggen dat ze een kamer moeten gaan opzoeken. 

De Cheetah Hunt is een erg leuke achtbaan, maar geen topper vonden wij. de snelheden zijn leuk, maar wij vinden de loopings van met name Kumba toch het leukst. Ondertussen zagen we dat Montu weer open was en gingen we daar ook nog even in. We besloten om weer terug te gaan lopen via de Myombe Reserve. Hier was het geluk dat ze net de apen aan het voeren waren en dus kon je ze erg goed zien. 

Om 18.00 verlieten we dan toch het park met een groot ijsje van Sultans en gingen we op weg naar huis. 

woensdag 22 augustus 2012

Het water blijft maar komen

Vandaag verlieten we Orlando.

Vandaag stond eigenlijk in het teken van het rijden van Orlando naar Clearwater. De reis verliep erg soepel en om 12 uur reden we de Tampa Bay area al binnen. Vanwege het weer besloten we om eerst een bezoek te brengen aan de Westfield Mall. We besloten om daar even rond te gaan kijken bij voornamelijk Sears en de schoenenwinkel. Uiteindelijk heeft niemand echt iets gekocht, omdat de prijzen daar wel heel erg hoog lagen.

Toen we om 15.00 het hotel in konden kregen we twee kamers naast elkaar toegewezen recht tegenover het zwembad. Toen het na een kwartiertje even droog begonnen te worden besloten we toch om het water even in te gaan. Het zwembad is mooi en erg diep dus een paar goeie baantjes zitten er zeker in.

Tijdens het zwemmen begon de discussie over het avondeten, omdat we de meeste dingen al gehad hadden. Uiteindelijk hebben we dan toch besloten om naar de Outback te gaan. Het eten smaakte weer erg lekker. We hebben gekozen voor chicken wings vooraf en daarna een steak en voor mij en Steven de baby-back ribs.

Voor morgen staat Busch gardens op het programma. We zien wel hoe het gaat met het weer. Ook houden we het weerbericht in de gaten voor de orkaan Isaac.

dinsdag 21 augustus 2012

Our last day in Orlando

Je kent het wel. van die dagen dat het weer elk moment omslaat en je daarom eigenlijk niet weet wat je kunt verwachten. Nou dit was er zo eentje.

Vandaag was onze laatste dag in Orlando. Dit was eigenlijk een echte afsluiter. Onze dag begon met een ritje naar de boekwinkel om de laatste stripboeken op te halen en liepen we de best Buy binnen en daarna reden we naar de Florida Mall voor het uitzoeken van een ontbijt/lunch. Nadat we verder nog wat hadden rondgekeken in de foodcourt gingen er nog een paar winkels af. Voor ons was de M&M winkel toch wel het toppunt, omdat de prijzen hier toch wel erg hoog liggen. Toen we om 14.00 de mall verlieten begon het weer op te klaren en besloten we het erop te wagen en we gingen op weg naar Aquatica. Bij de parking begon het al goed, omdat de man bij de balie vroeg of we een drop-off gingen doen. Echter de twee bestuurders voorin verstonden wat anders en antwoorden met een ja ( terwijl dat niet zo was ).

Na een paar uurtjes gezwommen te hebben zijn we lekker gaan douchen en gingen we op weg naar Downtown Disney. Ons plan was toch o nog een beetje Disney sfeer te gaan proeven en daarom ook te gaan eten bij de T-Rex. Toen we daar aankwamen bleek het erg druk te zijn en moesten we 3/4 kwartier wachten. Dit was voor sommige met honger echt een ramp. We besloten om wat te gaan rondlopen en een bezoek te brengen aan de World of Disney en de Legostore. Hier echter niks gekocht, omdat we er eigenlijk geen leuke souvenirs tegenkwamen.

Toen het eindelijk tijd was en we werden omgeroepen verging net de Aarde. De sfeer blijft altijd erg leuk en het eten smaakte ook prima. De vleesmaaltijden en de verschillende dinosaurussen brachten bij sommige ook echt het holbewoner gevoel naar boven. Na het eten hebben we nog wat rondgekeken en wat gedronken en toen besloten we toch om maar terug te gaan zodat we de koffers alvast een beetje kunnen inpakken.

Morgen gaat de reis naar Clearwater en zien we wel wat we onderweg gaan doen.

maandag 20 augustus 2012

Een dagje onder water!


Allereerst even een bericht over gisteren. Gisteren alleen gewinkeld en goed geslaagd. Helaas een internet storing.  

Vandaag was het de dag dat we als groep naar Seaworld gingen. Na een klein ontbijtje zelf te hebben gemaakt gegeten gingen wij op weg. Het was aardig warm en de zon scheen goed.

Aangekomen bij Seaworld zagen wij dat het er redelijk druk was.
Er was even problemen met parkeren (De persoon voor ons begreep niet dat je met 1 auto geen 2 parkeerplaatsen mocht innemen), maar daarna konden we naar binnen.
Binnen besloten we als eerste even de attracties achterin te pakken. We gingen meteen twee keer in Journey to Atlantis en daarna tweemaal in Kraken. Hierna besloten we om maar eens een rondje te gaan lopen. Via de nieuwe TurtleTrek. Deze nieuwe attractie viel wat tegen, omdat je maar één aquarium ziet met zeeschildpadden en de film redelijk snel gaat. Een irritatie punt was toch wel dat mensen blijkbaar niet kunnen snappen dat je niet boven een bassin mag roken en dan nog boos worden als er wat van gezegd wordt. We sloegen de eerste achtbaan over, omdat het daar druk was, maar ook daar gingen we natuurlijk in, het was wel wennen om met je gezicht omlaag naar de grond te kijken voor de meeste mensen. Zeker met hoogtevrees. Wat wij allemaal erg bijzonder vonden was dat er bij Manta toch nog heel veel losse spullen lagen op de opvang netten. 

Tristan vond het erg leuk om de schildpadden te zien en met zijn allen de spelletjes te spelen en steeds van de rest te winnen. Begint een irritante gewoonte te worden. Ikzelf moest perse vijf dollar uitgeven om de zeehonden/leeuwen te voeren. Mitchel en Steven waren voornamelijk druk bezig met foto's maken van de roggen. Daarna liepen we via de Haaien naar het Antarctica gedeelte. Wij vonden het een beetje zielig dat de ijsberen en de walrus allebei alleen in een kooitje zaten. Als laatste besloten we nog naar de orkashow te gaan. Het begon slecht weer te worden en binnen no-time was het helemaal vol. Hierdoor konden wij niet beneden zitten, hier waren Mitchel en ik niet blij mee, want wij wilden graag nat worden. 
De show was niet zo spectaculair, Shamu schitterde in afwezigheid, en we konden na een vertraging van 25 minuten (Er moest zo nodig onweer komen) starten. De show eindige ook eerder, omdat ze zich moesten klaar maken voor de avondshow. 

Vervolgens werd het etenstijd, de grote gele M van de McDonalds was iets te verleidelijk.
Tristan moest drie keer lopen (1x voor een McChicken en een cola, een tweede keer voor nog twee McChickens en daarna voor een ijsje). Ikzelf bleef bescheiden met maar 10 stukjes kip. Mitchel had dit ook maar koos ook voor een chocolade milkshake en Steven haalde twee dubbele cheeseburgers en een McFlurry.

Nadat Tristan eindelijk zijn ijsje op had gingen we richting het appartement om te genieten van een welverdiende rustige avond.
Je weet echter nooit wat de volgende dag weer in petto heeft. Waarschijnlijk naar een boekwinkel, Aquatica en Downtown Disney.

zaterdag 18 augustus 2012

Waterday

Het water kwam vandaag van alle kanten.

Aangezien we besloten hadden om naar Aquatica te gaan werd de wekker om 09.00 gezet. Toen we echter uit het raam keken bleken er grote regenwolken en onweerswolken zich gevestigd te hebben boven Kissimmee. We besloten daarom om maar even een paar uurtjes te wachten. Toen het om 11.15 opklaarde besloten we toch om de gok maar eens te wagen.

Uieindelijk kwamen we rond 12.00 aan en mochten we eerst nog even de parkeerkosten aftikken. Nadat we het park waren ingelopen begon ineens een grote storm op te zetten met gigantisch veel regen en onweer.  Na ongeveer een half uur gestaan te hebben kwam dan toch het sein "weersveilig'" en ging alles stap voor stap open. We hebben ons tot 18.00 vermaakt met de verschillende glijbanen en het golfslagbad. De drukte viel ons echter wel tegen. Wij dachten dat de grote groepen jeugd nu toch wel eens weg zouden zijn, maar dit bleek toch ijdele hoop te zijn. Wij vinden tot wel de Tassie Twisters het leukst met de grote trechter in het midden. Ook maakte we vaak gebruik van de twee simpele stroomversnellingen om even van de wachtrijen bij de glijbanen verlost te zijn. Toen we dachten dat we alles gehad hadden bleken wij juist de leuke Taumata Racer en de Walhalla racer/Hooroo run gemist te hebben. Uiteindelijk bleek Tristan de beste racer te zijn, want hij won alle drie de races net steeds voor op mij.

Toen we het park verlieten verscheen er een berichtje op het dashboard dat er een maintenance check nodig was en dat er nieuwe olie bij moest. Aangezien we toch redelijk in de buurt van Orlando Int. airport waren en ik niet zoveel zin had in problemen met een auto besloten we om maar even een bezoek aan Avis te brengen. Bij aankomst deden ze bij Avis totaal niet moeilijk en kregen we veel excuses, maar daar kwamen we eigenlijk niet voor. Het personeel was erg behulpzaam, maar er waren geen Full Sizes meer en we kregen een kleine SUV aangeboden zonder extra kosten. Dit aanbod maar meteen geaccepteerd en kregen we een grote rode Jeep Patriot. De auto is erg mooi, maar we maken ons wel een beetje zorgen om de kofferbak. Maar dat is toch pas woensdag een opgave. Een ander bijkomend voordeel is dat we de Nissan tot op 30 mijl hadden leeggereden en nu weer een volledig getankte auto terug kregen.

De foto's komen morgen, omdat het nu te donker is om de auto te fotograferen. Verder willen we morgen onze creditcards pijn gaan doen in de outlets en nogmaals een bezoek brengen aan Barnes and Noble bookstore.

vrijdag 17 augustus 2012

Relaxen hoort er ook bij

Vandaag eigenlijk een kort verslag, omdat er eigenlijk ook niet veel meer te schrijven valt.

Aangezien we vandaag besloten hadden om een dagje vrij te nemen werd de wekker om 11.00 en daarna besloten we om te zien wat we wilden gaan doen. Toen we uiteindelijk wakker werden had niemand eigenlijk zin om veel te gaan doen en zeker niet vanwege de vele regen die vandaag naar beneden kwam hier. En dan te bedenken dat het in Nederland nu mooi weer is. Ergens klopt er toch iets niet.

We besloten om eerst maar eens rustig te gaan ontbijten met de stukken pizza die nog over waren van gisteren en om daarna maar eens naar de walmart te gaan. Dit bleek echter een supercenter te zijn en we bleven uiteindelijk ruim twee uur binnen.

Ondertussen was het al 15.00 uur geworden en de regenwolken waren vertrokken. dus besloten we om lekker te gaan zwemmen bij ons appartement. Het zwembad ligt op 20 meter lopen en was dus nog net wel te doen lopend.

Als avondeten hebben we zelf gekookt. De één wilde alleen maar vlees en de ander worteltjes met een frisse griekse salade met een gehaktbal.

Morgen staat Aquatica op de planning, maar we doen rustig aan omdat we toch genoeg tijd hebben en nog 14 dagen de tijd hebben maakt het niet uit.

donderdag 16 augustus 2012

This was a walking day

Vandaag stond dan toch de eerste echte pretpark dag op het programma. De wekkers gingen weer om de oude vertrouwde 07.30, want onze planning was toch wel om er rond 10.00 te zijn. Aangezien we toch wel een soort van haast hadden besloten we om een snel ontbijt te nemen bij onze grote vriend. De McDonalds. Na het verwerken van de nodige broodjes en drankjes gaan we weer verder op weg naar het noorden. Op naar Universal.

Nadat we de auto geparkeerd hadden op Spiderman 253 en liepen we rond 10.00 naar de Universal Citywalk. En toen begon de discussie: Wordt het Universal of toch eerst naar Island of Adventure. We besloten om eerst naar Universal Studios te gaan, omdat de meerderheid van de stroom mensen toch afsloeg naar Island of Adventure.

We begonnen dus in Universal Studios en besloten om gewoon een rondje te lopen en dan te kijken wat de wachtijden waren. Gelukkig vielen deze in dit park erg mee en hebben we alleen bij de Hollywood rockit ongeveer 3/4 kwarier moeten wachten, omdat ze een technische storing hebben. We waren er dus al om 15.00 uit en hadden een bezoek gebracht aan ET, de Simpsons, Men in Black, Disastar, Mummy, Twister en de Hollywoord rip ride rockit. Wij waren voornamelijk fan de simpsons, MIB en de Mummy.

Daarna liepen we naar Island of Adventure. We besloten om eerst naar de water attracties te gaan vanwege de hitte. Nadat we 45 minuten in de rij hadden gestaan en bijna aan de beurt waren brak het onweer los. Maar aangezien het personeel ons vertelde dat alle buiten attracties gesloten waren en bij de andere lange wachtrijden stonden besloten we om toch maar te blijven wachten. na een uurtje extra wachten mochten we er toch in en kwamen we er helemaal "soaked" uit. daarna zijn we snel naar Dudley-Do, Jurrasic Parc en daarna naar de Harry Potter wereld. Ondertussen was het 20.00 geworden en moesten er toch keuzes gemaakt worden: Nog een keer Harry Potter of toch Hulk? uiteindelijk besloten we om toch maar uit elkaar te gaan en de ene groep ging terug naar marvel island en de andere bleef hangen om even rond te kijken in Hogssmeade en om nog een keer in the Forbidden Journey te gaan.

Uiteindelijk waren we pa om 23.30 thuis en hebben we besloten om er morgen eindelijk eens een lekkere uitslaap dag van te maken, wanneer niks moet en alles mag.

woensdag 15 augustus 2012

Yesterday, today and tomorrow

Vandaag is dan toch de eerste grote trip van de rondreis afgereden.

De wekker stond dan vanmorgen toch eindelijk een kwartiertje later, omdat we de spullen toch al in de koffer hadden zitten en het ontbijt toch altijd wel een beetje uitloopt. Om 10.20 zitten we dan toch echt in de auto en zeggen we Miami gedag en rijden we noordwaarts naar het Kennedy Space center en daarna door naar Kissimmee.

We besluiten de trip in tweeën te splitsen en na 90 mijl van bestuurder te gaan wisselen. Dit  leek bij Port St. Lucie te zijn en daar ook maar eens voor de eerste keer getankt. Toen ontstond alleen het dilemma wat moest er ook alweer in die auto had die vrouw gezegd? Alle papieren doorgezocht en toen maar aan me Amerikaanse collega van de BP gevraagd en die zei meteen die moet erin. Mooi en meteen 40 dollar lichter en nog niet helemaal vol. Toen bleek er echter ook een Subway aanwezig en meteen maar besloten daar even voor de lunch gebruik van te gaan maken. De oude vertrouwde Italian BMT smaakt nog steeds zo goed als in de herinneringen.

Daarna weer verder op weg naar het space center waar we rond 14.15 aankomen. De laattste bus blijkt echter al om 14.45 te gaan en dus meteen maar de tour doen. De tour is leuk en informatief, maar het is wel jammer dat er niet gestopt wordt bij de vehicle assembling area. Na de tour toch maar even nagevraagd en dit bleek wel te komen. Alleen zijn ze bezig met herinrichten nu er geen spaceshuttles meer gebruik van maken.

Na terugkomst bij het visitor complex zijn we nog even bij de Space experience naar binnen gelopenwaar je allerlei dingen kan doen zoals vliegen en foto's maken. Echter een carriere in het vliegen van een shuttle is niet weggelegd. Ik stortte toch echt elke keer weer neer. Daarna zijn we via de gift shop naar de launch experience gelopen die helemaal weggestopt zat omdat ze een nieuwe attractie aan het bouwen zijn voor de Atlantis. Het blijft een leuke ervaring, maar wij vonden hem wel wat kort.

Daarna zijn we snel in de auto gesprongen om naar ons appartement te rijden. Dit bleek echter wel wat pittig om te vinden, omdat de naam van de wijk niet klopte. Toen maar even de politie van Kissimmee aan de kant gezet en die wist het wel voor ons te vinden. We werden wel meteen even gecheckt of we echt de eigenaren waren van de auto.

Het appartement bevalt erg goed met twee badkamers en op 10 meter lopen van het zwembad. Morgen staat een gehele dag in Universal op het programma en dus gaat de wekker maar weer om 07.30. het lijkt wel of we een werkweek hebben!

dinsdag 14 augustus 2012

Roadtrip

Vandaag stond er eigenlijk nog niet echt iets op de planning en dat is uiteindelijk ook zo uitgekomen.

De wekker ging net zoals gisteren weer om 07.30 en het ontbijt was compleet anders dan gisteren. We hadden vandaag croissant en ham/kaas rolletjes. Het ontbijt bevalt erg goed, omdat het toch steeds heel anders is en veel verschillende keuzes zijn tussen in eten en drinken.

Na het eten zijn we even terug gegaan naar de hotelkamer om te kijken wat we wilden gaan doen. Uiteindelijk is er het volgende uitgekomen: De Avontura Mall, Barnes en Noble bookstore en een comic book store. Nadat we na 10 minuten rijden aankwamen bij de grote boekhandel gingen we even kort naar binnen om te kijken naar een speciaal boek. Uiteindelijk zijn we ruim een uur binnen gebleven en thuis gekomen met een aantal boeken.

Daarna verder naar de Avontura Mall om even te kijken bij Abercrombie & Fitch en voor een pet. Uiteindelijk lukte het niet om een de juiste pet te vinden, maar gelukkig wel bij de A&F voor twee shirts. Ondertussen was het één uur geworden en gingen we op weg naar het uiterste zuiden van de stad om de comic-book store te gaan zoeken. Na een autorit van twee uur met een lunch bij de Subway komen we in de omgeving aan, maar na uitgebreid rond te hebben gereden en nagevraagd te hebben schijnt niemand de winkel om überhaupt de juiste straat te kennen en reden we weer terug naar het noorden voor het diner. We kozen voor de KFC, maar dit bleek niet te eten, want de kip was redelijk droog en de helft van de sauzen waren niet voorradig. Daarna zijn we maar terug gereden en hebben we wat op de kamer gehangen.

Voor morgen staat de eerste grote reis op het programma. We gaan via het Kennedy Space center naar het appartement in Kissimmee.

maandag 13 augustus 2012

De eerste echte dag

Allereerst bedankt voor de leuke reacties, blijf hier vooral mee doorgaan!

Vandaag dan toch de eerste echte dag van deze vakantie. De planning voor vandaag hebben we maar meteen omgegooid. Het is toch vakantie en plannen zijn toch alleen maar plannen.

De wekker ging vanmorgen om 07.30, omdat we ontbijt hebben tot 09.00. Het ontbijt is ons allemaal meegevallen. We hadden allerlei verschillende soorten cornflakes, bacon, worstjes en flensjes. Voor de eerste keer maar eens iets van ei gegeten en het niet eens uitgekotst. Het flesje smaakte nog best ergens naar.

Om 10.00 gingen we dan toch op weg en wel naar Miami South Beach. Na een rit van een half uur via de kustweg via allerlei villa's, hotels en jachten komen we dan toch aan bij de beroemde Ocean Drive. Na eerst maar even rondgereden te hebben toch maar de auto geparkeerd en op weg naar het strand. Ondertussen was het al 11.00 geworden voordat we op het strand lagen. Ons allemaal maar goed ingesmeerd omdat de zon al erg scherp was geworden. Maar helaas, iedereen is dan toch weer verbrand ondanks de smeermiddelen. We lijken wel een groep Engelsen bij elkaar.

Toen een paar maagjes toch wel begonnen te knorren zijn we maar vertrokken en terug richting de Ocean Drive gelopen en meteen maar de Thank God It's Friday's ingelopen voor een lekkere maar erg grote burger. Na het eten besloten om naar een rondje te lopen over Collins Avenue en Ocean Drive en daarna maar in de auto naar de airco en weer richting het hotel voor een lekkere koude douche.

Toen begon het drukke overleg over het eten en hebben we besloten om maar richting Sawgrass Mills te gaan en de daarbij behorende foodcourt waar we rond 18.30 bij het winkelcentrum aankwamen. "Helaas" de auto aan de verkeerde kant van de mall geparkeerd waardoor het nog ruim een half uur duurde voordat we bij de foodcourt aankwamen. Maar netjes ingehouden en nog niks gekocht, want de prijzen lagen hier nog wel erg hoog en we hebben nog genoeg tijd over om winkels te zien.

Nadat iedereen zijn bordje Orange of Bourbon chicken op had liepen richting de Super Target voor de benodigde flesjes water en cola voor onderweg en voor in de hotelkamer. Dit duurde allemaal wat langer doordat de Target toch altijd wat langer duurt en uiteindelijk reden we rond 22.00 pas weg bij het centrum.

Voor morgen staat er nog niet echt iets op de planning en zien we wel wat het gaat worden.

P.S. Linda, niemand vond het eten echt lekker, maar leuk dat je gaat meelezen,
P.S. Marion, die make-up en ogenschaduw is binnen. De vrouw bij de kassa keek wel wat raar toen ik alleen dat kwam afrekenen.


zondag 12 augustus 2012

The Longest Day

Wat een dag...............................................................

De wekker stond vanmorgen om 02.30 en om 03.15 waren we onderweg naar Schiphol en daar sloeg het noodlot voor de eerste keer toe. Na het wachten in de rij werden we naar voren geroepen om te gaan inchecken voor beide vluchten. Ik ging als eerste en er bleek een fout in het systeem te zitten. Mijn Esta was niet goed doorgekomen, maar wel approved. Dus heel snel opnieuw aangevraagd en betaald, maar weer niet doorgekomen, maar wel goedgekeurd. De mensen van Tap wisten het ook niet en konden mij niet inchecken tot Miami, maar wel tot Lissabon en steeds meer kwam die deadline van de vertrektijd dichterbij.

Uiteindelijk was de nieuwe Esta goedgekeurd, maar was ik te laat om nog in te checken en werd ik geadviseerd naar Lissabon te reizen om daar dan maar ingecheckt te worden. de kans was volgens het Tap personeel groot dat het daar dan nu wel goed zou komen.

Aangekomen op Lissabon meteen maar naar de incheckbalie voor de vlucht naar Miami gegaan om het daar te laten rondkomen, maar ook deze mevrouw zag een fout. Zij ondernam meteen actie en belde US customs op en daar bleek een foutje te zitten in de communicatie en zou die nogmaals worden goedgekeurd vanuit de VS. Na vijf minuten was het gelukt en was alles toch nog goed gekomen dankzij het snelle handelen van deze mevrouw.

De vlucht naar Miami duurde wel erg lang voor het gevoel. Het aanbod van entertainment aan boord van het vliegtuig was redelijk goed, want er waren veel moderne films en ook kon je veel andere dingen zoals spelletjes met andere passagiers en muziek luisteren. Het eten aan boord vonden wij alle drie niet erg in de smaak vallen, want zowel de Kabeljauw als de pasta waren redelijk smakeloos en wij verlangde toch wel naar de kip met rijst. Er wordt aan boord niet zoveel uitgedeeld, maar je kan wel zelf even naar voren lopen om wat te halen. Zeker omdat halverwege alle lampen uitgaan en het personeel alleen nog maar inspectie rondes loopt. De service van tap vonden wij over het algemeen redelijk goed, omdat er altijd snel gereageerd werd op de wensen van de klanten, maar was het taalniveau ( engels ) niet zo erg goed. Nog een tip voordat ik tap afsluit. Op de intercontinentale vlucht zaten wij op rij 11 en dat was de eerste rij achter de personeelsruimte en had "erg veel" beenruimte. Je kan via de website van Tap vanaf twee dagen van tevoren al inchecken en zo konden wij deze rij nog vastzetten.

Eenmaal aangekomen op Miami verliep de douane erg soepel en waren de koffers ook al gearriveerd voordat wij er waren. Ik merkte ook op dat het aantal controles wat aan het afnemen is, want wij hoefden niet door een bodyscan een ook werd onze handbagage in Miami niet gecontroleerd.

Daarna via de nieuwe Miami-mover naar de autoverhuur centrale. nadat wij meteen naar de balie van Avis waren gelopen kregen wij een auto toegewezen, maar deze bleek toch eigenlijk wel te klein te zijn ( dit was een klein beetje toch ook wel voorzien ) en hebben we uiteindelijk toch nog een grotere uitgezocht en wat meer voor betaald uiteindelijk, maar met de prijs voor de eerste aanbieding samen met de vliegreis is het toch nog steeds een mooie prijs. ( Het type dat komt in de volgende verslagen wel naar voren, maar hij rijd erg lekker ).

Verder zijn we vandaag alleen nog naar het hotel gereden om daar in te gaan checken en daarna maar meteen op zoek naar een hapje eten, want ondertussen sloeg de klok al 19.00 uur en begonnen sommige maagjes toch al wat geluid te maken. De hotelkamer ziet er netjes en goed verzorgd uit en het hotel is over het algemeen ook erg netjes.

Verder hebben wij niet echt meer wat gedaan, want de oogjes zijn toch wel moe en ook is er toch wel genoeg spanning al geweest vandaag op Schiphol over de vraag of alles überhaupt wel door kon gaan.
In de planning voor morgen staan eigenlijk twee dingen. In de middag wilden wij de wijk Goral Gables gaan bezoeken met de Venetian Pool en laat in de middag wilden wij richting Miami beach gaan om daar gezellig de avond door te gaan komen.

zaterdag 11 augustus 2012

Het aftellen is bijna klaar. De laatste dag is aangebroken!

Na het boeken van de vliegreis en de auto in Februari is het dan eindelijk bijna zover. De reis naar Florida kan bijna beginnen. Waar je overal al de eerste mensen weer huiswaarts ziet keren, kunnen wij nog even lekker vooruit kijken.

De koffers zijn gepakt en zitten allemaal keurig onder het toegestane maximale gewicht. Ik heb zelf nog 10 kilo over. Dus de ruimte voor de aankopen is aanwezig.

De bedoeling is dat we morgen om 04.00 verzamelen op Schiphol bij de balie van Tap Portugal. De wekker wordt bij ons gezet om 02.30, omdat we maar een klein stukje hoeven te rijden.

Het inchecken voor de vlucht van Amsterdam naar Lissabon is al gebeurd en de boardingpassen zijn al uitgeprint voor deze vlucht. Voor de vlucht naar Miami hebben we de stoelen wel al vast kunnen zetten, maar helaas krijg je daarvoor je passen pas op Schiphol bij het inchecken van de bagage.

Net gekeken bij de site van Tap en alles staat nog keurig op tijd op vertrek dus de lekkere vroege aankomst staat nog steeds gepland. Al kan er altijd nog wat gebeuren.

Een paar weken geleden heb ik ook de entreekaarten binnen gekregen voor Seaworld, Aquatica, Busch Gardens en de beide Universal parken. Het plezier kan bijna beginnen. We hebben voor Seaworld, Aquatica, Busch Gardens kaarten die 14 dagen achtereen volgens geldig zijn. Voor Universal hebben we kaarten die 1 dag geldig zijn voor beide parken. We hebben het echter wel zo gepland dat we voor de 18de gaan, want dan zijn de parken nog tot 22.00 open.